Ben Software Learning Yapcam

Öncelikle şunu belirtmek istiyorum: Eğer beni yakından tanımıyorsanız, bir öğrenci değilseniz veya yüksek kariyer hedefleriniz yoksa, özellikle de beni sadece ve sadece “Türkiye’nin gururu”, “üstün başarılı engelli genç” gibi haber başlıklarından tanıyorsanız lütfen okumaya devam etmeyin, bu yazı size hitap edemiyor, bahsedeceğim çoğu şeyi anlamayacağınız için sıkılabilirsiniz.

Girizgâh
Efendim, defalarca dile getirdiğim üzere ben taşrada bir sürü imkânsızlıklar içerisinde doğdum ve bundan son derece nefret ediyorum. Burada kendimden başka kimse yerdiğim yok ancak ben taşra kafasına sahip olmaktan çok çektim. Efendim, taşradaki insanlar, en azından benim büyüdüğüm zamanki insanlar oldukça vizyonsuzdular. Ben çocukken tanıdığım en okumuş insan ilkokul öğretmeni olmuştu, abilerim ablalarım hep okulu bırakıp evlendiler vesaire. Kimse bana çıkıp “oğlum sen başarılı bir öğrencisin, fen lisesinde okumalısın, bak bilmem hangi kolej sana burs verir” demedi. Zaten ailemin sırf ben iyi eğitim alayım diye şehir değiştirecek imkânı olmadığı için ortalama bir devlet lisesinde okudum. Oradaki öğretmenlerimden de sadece destek gördüm. En son dakikaya kadar kimse “oğlum sen şu olacaksın, nokta” diyemedi. Etrafımdaki herkes benim taleplerim doğrultusunda bana sonsuz destek verirken benim için plan yapacak kimseyi bulamadım. Meselâ taşra yerine büyük bir kentte okusaydım muhtemelen özel okullardan biri beni (reklam amacıyla) bünyesine katacak ve bana bir yarış atı muamelesi yapacaktı. Oysa ben o vizyonsuz taşra kafam ile olsa olsa topal bir sokak köpeği olabilirdim. Yine de birçok kulvarda o bakımlı yarış atlarıyla birlikte koştum, hatta bazen ipi bile göğüsledim. Ancak bugünkü konumuz pek bununla ilgili değil, bu yazı da biricik başarı hikayemim bir başka versiyonu değil. Aksine nerede, nasıl ve neden çuvalladığımı yazacağım ki benimle beraber cümlemize ibret olsun.

Sayfalar: 1 2 3 4 5